Trips, Wilderness First Aid en meer Avonturen!
27 juni 2022 - Denmark, Maine, Verenigde Staten
Hoi allemaal,
Het is alweer bijna twee weken geleden sinds jullie iets van me gehoord hebben, maar hier ben ik weer hoor :). Ik heb in deze twee weken allerlei dingen gedaan en beleefd, dus hierbij weer een verslag van mijn avonturen!
Mijn vorige verhaal heb ik afgesloten met mijn vrije dag in Portland. De dag erna zijn we met de Trip leaders vertrokken op een vierdaagse kano- en hike tocht. Dinsdags zijn we begonnen met alle spullen inpakken en na een lunch in de Trip Shack (de ruimte waar we al onze spullen bewaren) zijn we vertrokken met de kanos. Het kamp ligt aan een groot meer genaamd Moose Pond en aan dit meer grenzen meerdere kampeerplekken die eigendom zijn van Wyonegonic (het camp waar ik werk) of van Winona (ons broeder camp). De eerste nacht hebben we gekampeerd op Newts Island, wat in het noorden van het meer ligt. Vanuit daar zijn we de volgende dag vertrokken naar Loon Island in het zuidelijke gedeelte van het meer, wat ongeveer tegenover ons camp ligt. De derde dag zijn we terug gegaan naar het camp, waar we opnieuw hebben ingepakt voor het tweede gedeelte van onze tocht: de Van Hike. We zijn met ons busje naar de White Mountains gereden, een berggebied net over de grens van New Hampshire. Daar hebben we vooral rondgereden en we hebben een korte tocht gedaan naar een waterval. Die nacht hebben we gekampeerd op een plek in de White Mountains waar een dag eerder een zwarte beer was gezien. Helaas (of gelukkig) hebben we de beer niet gezien, maar misschien komt dat nog deze zomer. We hebben tijdens onze kanotocht wel bevers en beverburchten gezien, dat is wel heel gaaf! En we hebben ook een Bald Eagle nest gespot. De Bald Eagle is de nationale vogel van Amerika, die je wel ooit op de tv ziet, en die leven dus op zo'n 500 meter van het kamp, dus ik heb ze al vaker gespot. Al met al was de Trip heel leuk en ik denk dat deze zomer super gaaf gaat worden want we zitten in een super mooi gebied!!
De dag nadat we terugkwamen van de Trip begon onze volgende cursus alweer: Wilderness First Aid. Dit is anders dan een gewone EHBO cursus omdat het gericht is op het verlenen van eerste hulp als er iets gebeurt terwijl je ver van de bewoonde wereld bent. Vaak heb je geen bereik in de bergen of kunnen de hulpdiensten je niet bereiken. Deze cursus was leerzaam en ook redelijk leuk omdat we onze acteerskills konden oefenen aangezien we ook slachtoffer moesten spelen inclusief nep wonden. Sommige cursisten waren hier heel goed in, ik niet zo (ik schoot constant in de lach). Uiteindelijk hebben we deze tweedaagse cursus allemaal gehaald, dus weer een extra certificaat erbij!
Maandags had ik m'n tweede vrije dag. Het plan was om naar een stad in de buurt te gaan en daar de dag door te brengen. Ik kreeg sochtends echter het nieuws dat Lars was overleden en daar was en ben ik wel redelijk door van slag, dus ik ben alleen savonds met de rest mee uit eten gegaan.
Dinsdags begon pre-camp, waar we volledig voorbereid worden op de komst van de campers. Dit is nog steeds bezig en is redelijk saai, maar wel belangrijk. Je leert bijvoorbeeld hoe je lesplannen maakt, maar ook over de historie van Wyonegonic en de wetten in onze staat. Het is vooral veel luisteren en informatie absorberen, maar ik voel me nu wel voorbereid om de komst van de kinderen! Afgelopen donderdag hadden we gelukkig een dagje pauz van de saaiheid, omdat we een hiken gepland hadden met de Trip leaders. Tegenover ons camp is een berg, Pleasant Mountain, en die hebben we beklommen en we hebben gekampeerd op de top. Gedurende de klim hebben we meteen onze wilderness first aid diploma in de praktijk kunnen brengen. We kwamen namelijk een groep hikers tegen en een van hen was gevallen en had een flinke hoofdwond opgelopen. We hebben haar behandeld en de helft van onze groep heeft de groep verder naar beneden begeleid terwijl de rest verder is gebied naar de kampeerplek. De mensen die weer naar beneden gingen hebben een andere, kortere route naar de kampeerplek genomen, waar we weer bij elkaar zijn gekomen. De kampeerplek was super gaaf, op de top van de berg bij het uiteinde van een aantal skiliften. En we hebben daar ook een stekelvarken gezien. In het Engels heet dat dier blijkbaar een Porkypine, maar iedereen is het erover eens dat Spickypig een veel betere naam is, dus we noemen hem nu voort zo :). De volgende dag zijn we vroeg opgestaan en naar beneden gehiked, omdat we om 9 uur weer onze eerste presentatie op de planning hadden staan.
dit is een Sunset hike die we met een groep hebben gedaan als onderdeel van pre-camp.
Gisteren (zondag) hadden we weer een vrije dag. Het was hier flink warm, zo'n 33 graden, dus we hebben het water opgezocht. Ben, een van mijn collega's die hier al flink wat jaren rondloopt, wist een gave plek met een waterval, dus daar zijn we heen gegaan en hebben we gechild. Savonds zijn we nog uit eten gegaan en toen zat onze top dag er alweer op.
Dit was weer een lang verhaal, dus ik hoop dat jullie het einde hebben gehaald. Ik ga proberen wat vaker iets te posten, zodat de verhalen wat minder lang worden. Ik weet echter niet of dat gaat lukken, want de kinders komen donderdag, dus ik denk dat ik het vanaf dan nog drukker ga krijgen. Ik mag een aantal van hen op gaan halen in Boston, dus heb een leuke roadtrip voor de boeg :). Ik heb het hier echt super naar m'n zin, dus ik hoop dat het zo blijft als de kinderen eindelijk komen, maar daar zullen jullie de volgende keer wel meer over horen!
Dat was het weer voor nu, tot de volgende!
Liefs, Susan
P.s. bekijk vooral ook m'n andere foto's die niet in dit verhaal staan!
Nog veel plezier en geniet ervan! Fles is ook mee zie ik ;-)
Heb een veilige roadtrip naar Boston en tot schrijfs. Knuffel van ons 😘🐈