Trips week 5: Grafton Notch

Hey allemaal, 

Hier alweer een verhaal van me, nu over mijn trip in week 5. Het was mijn grote hike, 5 dagen backpacken in Grafton Notch state park. Dit state park ligt op de grens van Maine en New Hampshire, ongeveer 1.5 uur van kamp af. Dit gebied wordt veel gebruikt om te hiken, vooral veel through hikers aangezien de Apalachian Trail (AT) door dit gebied komt. Dat is een van de grote hike routes in de US en doorkruist 15 Staten, vanaf Georgia in het zuiden tot Maine hier in het noorden. 

We vertrokken op maandag en voor de verandering was er goed weer voorspeld, wat altijd fijn is tijdens het hiken. In totaal waren we met zeven, vijf meiden en Carsten en ik als trip leaders. 5 dagen backpacken betekent een hoop voedsel en groepspullen, en dus weinig persoonlijke spullen om te proberen het gewicht zo laag mogelijk te houden. Uiteindelijk was m'n backpack niet super zwaar, dus dat was wel een pluspunt. 

Maandag vertrokken we om 7u45 en waren we rond 9 uur bij het startpunt waar we werden gedropt. Die dag moesten we ongeveer 5.5 mijl hiken om bij de eerste kampeerplek te komen en dat was vooral bergop, dus hier hebben we wel een aantal uur over gedaan. Uiteindelijk waren we rond half 3 bij de kampeerplek, dus we hadden tijd om te chillen voordat we moesten starten met koken enzo. Die eerste dag was heet saaiste omdat we geen enkel uitzicht punt hadden, al was het wel mooi om door het bos te wandelen. Die hele dag hebben we slechts 1 ander persoon gezien, dus dat zegt wel wat over de afgelegenheid van de plek. We zaten toen nog niet op de AT, dus dat verklaart de rust.

Dinsdag stonden we vroeg op, om 5.30, om te proberen zo vroeg mogelijk te starten met hiken. Die dag was onze langste dag: 9 mijl en flink wat hoogtemeters. Het zou ook super warm worden die dag, rond de 28 graden, dus we wilden proberen zo veel mogelijk mijlen af te leggen voordat het super heet werd. De route die dag was een stuk interessanter, met een aantal super gave uitkijkpunten. Die dag bereikten we ook de hoogste piek van het gebied en op die piek stond een uitkijktoren, dus daar moesten we natuurlijk op klimmen. Het uitzicht stelde niet teleur! Later die dag bereikten we ook de splitsing met de AT, dus vanaf daar werd het veel drukker. Die dag sliepen we bij een camping aan een meer, dus we konden zwemmen. 

Woensdag stonden we weer vroeg op, want er stond weer een lange dag op het programma. Dit keer niet lang in mijlen, slechts 5.5 mijl, maar in moeilijkheid. We begonnen met een lange afdaling waarna we in Musuntic Notch kwamen , wat bekent staat als een van de moeilijkste gedeeltes van de AT. Dit is een gedeelte met super grote rotsen waar je overheen en onderdoor moet kleuteren, wat een uitdaging is met een grote hikerugzak. In sommige van de grotten waar je doorheen gaat was er ijs op de bodem, omdat er nooit zonlicht komt. Het was ongeveer een mijl klauteren, maar daar hebben we een aantal uur over gedaan. Toen we eindelijk door dat gedeelte heen waren, wat trouwens super cool en tof was, was er nog een klim van 1.5 mijl, wat een vermoeiend eind van een vermoeiende dag was, maar wel een super gave dag!

Donderdag was er regen voorspeld, later in de ochtend en de middag, dus stonden we vroeg op om te proberen zo veel mogelijk afstand af te leggen voordat het ging regenen. Die dag moesten we maar 5 mijl lopen en over redelijk gewone paden, dus we verwachten redelijk snel bij de volgende kampeerplek te zijn. Onderweg kwamen we een aantal modderige padem tegen en aangezien ik voorop liep, ben ik 1 keer tot aan mn kont in het water gezakt met 1 been (zie fotos hahaha). Gelukkig kon mn mede trip leader me redden door me uit de modder te trekken, maar als ik alleen was geweest had ik vastgezeten totdat iemand me kwam redden. Toen we aankwamen op de camping was het pas 11.30, maar het was wel al flink aan het regenen. De camping was wel al bijna vol, dus moesten we kijken wat de opties waren. Omdat het regende, de camping vol was, en er een pad naar beneden was wat onze totale hike maar 2 mijl zou verminderen, kozen we ervoor om camp te bellen en te kijken of we een dag eerder opgehaald konden worden. Dat lukte, dus palten we onze spullen in en gingen we de berg af, wat nog 2.5 mijl was. Die gingen echer super vlot, want het pad was niet super steil en de meiden hadden weer motovatie. Toen we aankwamen moesten we nog een tijdje wachten totdat we werden opeghaald, maar uiteindelijk kwam het busje aangereden en gingen we terug naar camp. Eenmaal daar aangekomen beslotem we om de volgende dag uit te pakken, dus dat hebben we vrijdags gedaan. 

Zaterdag had ik weer een vrije dag, die ik in North Conway heb doorgebracht, koffie, bios en uit eten. Zondag was een drukke camp dag: het was de dag van de road race. Hier heb ik in mn eerdere verhalen al eens over vertelt, dat is de hardloopwedstrijd van Wyonegonic naar Winona (ons broeder camp) en waar alle campers en staff aan mee mogen doen. In mei en juni heb ik veel hardgelopen, maar toen camp en de trips begonnen had ik daar geen tijd en eenergie meed voor, dus ik wist niet zeker of ik mee zou doen. Uiteindelijk heb ik toch besloten om het te doen en het viel me reuze mee. Ik heb de 4 mijl in 40 minuten gerend en was uiteindelijk 91e van de 180 deelnemers, dus mooi in de middenmoot. Daarna hadden we een bbq en de vlaggenceremonie, waarbij alle internationale campers en staff iets vertellen over hun land. Later in de.middag was er nog grover en savonds was er een spooktocht. Tussendoor heb ik ook nog alles ingepakt voor mijn laatste trip did maandag zou vertrekken, dus het was een super drukke dag, maar wel heel leuk! 

Dat was het weer voor nu, tot de volgende keer!

Liefs, Susan